ข้อหัวไหล่เป็นข้อต่อที่มีองศาการเคลื่อนไหวที่สูงที่สุดในร่างกาย ความมั่นคงของข้อหัวไหล่จะขึ้นอยู่กับทั้งเนื้อเยื่อหุ้มข้อต่อ (labrum) เส้นเอ็น(rotator cuff) และกระดูกหัวไหล่ (humerus & glenoid bone)
โดยเนื้อเยื่อหุ้มข้อต่อหัวไหล่ (labrum) เป็นเนื้อเยื่อที่ติดอยู่กับเบ้าหัวไหล่ มีลักษณะนูนข้ึนมาคล้ายสันเขื่อน จะมีส่วนสำคัญในการให้ความมั่นคงกับข้อหัวไหล่อย่างมาก และมักจะเป็นส่วนที่ได้รับบาดเจ็บเสมอเมื่อมีการเคลื่อนหลุดของหัวไหล่ในคนอายุน้อย ซึ่งสามารถตรวจพบได้จากการตรวจสแกนคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าหรือเอ็มอาร์ไอ (MRI) ที่หัวไหล่ ซึ่งหากไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้อง ทำให้เนื้อเยื่อข้อต่อหุ้มไหล่ที่บาดเจ็บนั้นไม่สมาน จะทำให้เกิดภาวะข้อไหล่หลวม นำไปสู่การหลุดซ้ำของหัวไหล่ได้